Internet

Vandaag zat ik zonder internet en ik realiseerde me sterk hoe afhankelijk ik ervan ben geworden. Zelfs mijn 4G op mijn gsm kon m’n internethonger niet stillen. Ik wilde de digitale krant op groot scherm lezen; lukte niet. Dan dacht ik eraan om een film te bekijken. Staat die toch wel online zeker; lukte me niet. Dan wou ik een tekstje op m’n weblogje zetten; lukte vanzelfsprekend niet. Zelfs documenten raadplegen van m’n dropbox of opslaan; lukte niet. Dan wou ik werken aan m’n werkstuk voor mijn bibliotheekopleiding. Ik kan niet op smartschool dus ook dat wou niet lukken. Ik besef hoezeer men de wereld kan tiranniseren door een internetoorlog. Ongelooflijk toch welke revolutie dit fenomeen heeft in gang gezet. Ik kan me bijna niet meer inbeelden hoe de wereld zonder het internet was. Zo herinner ik me nog goed dat ik naar de kinepolis belde en dan de programmatie automatisch te horen kreeg, hoe ik voor een schooltaak de bibliotheek afschuimde in de hoop iets over het onderwerp te vinden. Ik weet nog goed hoe het internet zich introduceerde. Door het internetten was de telefoonlijn bezet. Het was ook een wonder wanneer je een internetverbinding kon maken. Er kwamen eerst een aantal kraakjes en piepjes aan te pas voordat er een internetverbinding kon worden gemaakt. Dan was het afwachten hoelang deze verbinding zou duren. In de beste gevallen kon je een uurtje internetten. Ik bleef zoeken naar truckjes om een internetverbinding tot stand te brengen. Het proces van het totstandbrengen duurde soms langer dan de internetverbinding zelf. Terwijl ik dit korte tekstje schrijf merk ik dat ik alweer 5 keer heb gekeken of ik verbinding kan krijgen. Luxeproblemen, luxeproblemen… Ik denk dat ik maar eens een ouderwetste dvd uit de kast ga halen. Lach ermee of niet, ik blijf geloven in dat magische schijfje.  Daarna ga ik nog eens kijken of ik geen internetverbinding kan maken.

© Dieter Bruyneel