Het moet gezegd worden. De voorbereiding van mijn achtste marathon was ondermaats. Tijdens de winter had ik even een motivatiedip. Het druiligere weer hielp er niet bij. Ik hield me aan gemiddeld 3 keer per week looptrainingen maar moest me een tijdje echt naar de trainingen sleuren. Daarnaast bleef ik ook wel mijn alternatieve trainingen doen (fietsen, fitness, poweryoga).
Om de sfeer er terug wat in te brengen zorgde ik ervoor dat ik een aantal keer met Team Fischer kon meetrainen. Ze deden een aantal groepstrainingen in het kader van de marathon van Rotterdam en dat was een kolfje naar mijn hand. Op die manier kon ik genieten van een aantal lange looptrainingen. Zo deed ik aan twee groepstrainingen in de omgeving van Oostende en één in de omgeving van Brugge mee. De training in Brugge was een training van 32 kilometer. Doordat deze training goed ging, had ik wel zelfvertrouwen dat de marathon ook wel zou lukken.
De loopgoesting kwam pas echt helemaal terug tijdens de 2 halve marathons van Gent in maart. Ik was ook gesterkt door de voor mijn doen goede resultaten. Zo haalde ik op de Sofico halve marathon een tijd van 1u 42 min 27 seconden. Ik kon ook nog in de Ardennen een aantal toffe looptrainingen doen. Mijn uiteindelijk maximumpiek in deze trainingsperiode was 48 kilometer op een week. Geen echte hoogvlieger dus.
Met een bang hartje vertrok ik richting Rotterdam. Kon ik vertrouwen op deze voorbereidingen? De marathon had me alvast heel wat geld gekost. De hotels weten hun prijzen te zetten voor de marathon. We verbleven in het Van Der Valk hotel Blijdorp. Een zeer goede keuze. Ze deden echt hun best om de marathonlopers in de watten te leggen. Er was de mogelijkheid om twee keer een marathonbuffet te nemen. Dat moest je mij geen twee keer zeggen. Ik genoot echt van het aanbod: kip, pasta, vis, lekkere groentjes,… Ik heb me eigenlijk paf gegeten. Geen ideale strategie maar ’t heeft gesmaakt. De koolhydratenvoorraad was alvast volgeladen.
Zaterdag gingen we op ons gemak onze nummer halen. Ik werd bijzonder enthousiast toen ik de marathonexpo zag, mijn vrouw iets minder. Het hoort bij de marathonexperience dus ik bezocht uitgebreid de standjes. De verkoper van de Shokz hoofdtelefoon (geen sponser) herkende me van de halve marathon van Gent en deed me zwichten voor zijn hoofdtelefoon met beengeleiding. Goede keuze bleek tijdens de marathon.
Zondag stond ik iets voor zeven op voor het ontbijtbuffet. Ik slaagde erin niet teveel te eten. Al een hele prestatie vond ik. We dronken nog een koffie en gingen dan richting de start. Aan de start was het een drukte van jewelste. Ik slaagde erin om in de derde wave te staan. Daar kwam ik een medelid van team Fischer tegen. We babbelden snel wat bij.
Even later bracht Lee Towers zoals de Rotterdamtraditie het wil life het nummer “you’ll never walk alone”. Waarom het nummer niet werd omgetoverd tot “you’ll never run alone“ is me tot op de dag van vandaag een raadsel. De start verliep vlot. We startten alvast met de ervaring van de wedstrijd: de oversteek van de prachtige Erasmusbrug.
Tijdens de wedstrijd waren er bijzonder veel supporters. Het waren taferelen zoals ik die ken van de beelden van de Ronde Van Vlaanderen. Op sommige momenten waren er twee mensenhagen waar je je een weg door moest banen. Doordat mijn naam op mijn borstnummer stond, werd er regelmatig mijn naam gescandeerd. Zoveel dat ik uiteindelijk mijn vrouw niet heb gehoord tijdens het parcours.
Door de gebrekkige voorbereiding wist ik niet goed welk tempo ik moest aanhouden. Ik koos ervoor om me op een gemiddelde van 11 km per uur te richten. De eerste 25 kilometer hield ik dit tempo aan maar daarna moest ik mijn tempo wat laten zakken. Vanaf kilometer 36 werd het duidelijk waarom dit een marathondiscipline is. Het tempo zakte op kilometer 41 naar 6min 19 per kilometer. In de laatste kilometer voelde ik me gedragen door het publiek en ik haalde uiteindelijk de meet met een tijd van 3 u. 58 minuten en 2 seconden. Yes, het was me nog eens gelukt om onder de 4 uur de marathon te lopen. Het wordt alvast uitkijken naar de marathon van Antwerpen in oktober 2023.
En volgend jaar: dan loop ik zeker terug de marathon van Rotterdam. Het parcours is bijna zo vlak als een biljarttafel en dus een ideaal parcours om misschien nog eens een personal record te lopen. Ik ben tegen dan nog een jong veulen van 42 dus misschien zit dat er wel in.
dieterbruyneel 