Ik ging vandaag naar de bank. Met mijn naam werd ik hoogstpersoonlijk de zitkamer ingeleid. « Koffie of melk ? » « Beiden mogen… Ik zie de wereld graag lichtbruin ». Iets te geforceerd wordt er gelachen. Meteen maar tot de orde der dag komen. Ik krijg er een uitleg over volatiliteit en winstkapitalisatie en doe alsof ik uitermate geboeid ben. Stilzwijgend bekijk ik de bankbediende en ik voel dat mijn aandacht afglijdt. Voor dit gegoochel met woorden moet je dus zolang hebben gestudeerd. Ik heb de behoefte om mezelf wat op te hemelen. Dit gebeurt vaak wanneer ik geconfronteerd word met mannen in pak. Dan de vragenlijst ; « welk beroep ? » « De sociale sector maar even zonder werk ». Ik zie in mijn ooghoeken hoe in de vragenlijst werkloos wordt ingevuld.
© Dieter Bruyneel