De twijfel kent twee kanten: zal ik gaan ? zal ik niet gaan? Ik blijf tobben. Keuzes van vandaag zijn zo moeilijk. Ik kijk naar de horizon. De zon kent geen twijfel. Ze staat gewoon op en straalt de hele dag. De vogel lijkt niet te twijfelen: het volgt het dna van zijn genen. Ik blijf twijfelen, zelfs al loop ik deze dagen meer rond dan anders. Twijfelen maakt me zo onrustig. Het maakt me onmogelijk te focussen op hetgeen ik wil. Pulkend aan die zweer van de toekomst maakt me gek. Ik wil springen, met vleugels en een valhelm!
© Dieter Bruyneel
dieterbruyneel 